"Blij dat ons product weer geapprecieerd wordt" + VIDEO
Net buiten Beervelde ligt het dorp Oudenbos, op het grondgebied van Lokeren. Daar nam Luc Pauwels in 2007 het vleesveebedrijf van zijn ouders over. Na een driejarige graduaatsopleiding aan de landbouwschool begon Luc aanvankelijk te werken op zijn toenmalige stagebedrijf. Na tien jaar kon hij echter niet langer weerstaan aan de lokroep van het thuisbedrijf en maakte hij de bevrijdende keuze om het ouderlijk vleesveebedrijf over te nemen.
Waarom koos je uiteindelijk toch voor een job als landbouwer?
“Het gevoel van vrijheid en de mogelijkheid om mijn eigen dag in te delen gaven voor mij de doorslag. Toen ik ging werken, stapte ik ’s ochtends de fabriek binnen, verliet ik die ’s avonds weer en had ik de hele dag geen zonlicht gezien. Ik werkte in die periode in een vast ploegsysteem en ervaar nu een groot verschil met hoe ik tegenwoordig mijn job als landbouwer uitoefen. Vandaag ben ik veel buiten, bepaal ik zelf mijn dagindeling en dat geeft me een immens vrij gevoel.”
Wat zijn de taken die je het liefste doet op jouw bedrijf?
“Ik voer de dieren graag, maar hecht er vooral veel belang aan om ze goed te verzorgen. Scheren, wassen, ervoor zorgen dat ze er piekfijn uitzien en zich goed in hun vel voelen. Als vleesveehouder moet je dagelijks alert zijn voor eventuele gezondheidsproblemen bij de dieren. Je moet goed kunnen inschatten of een dier al dan niet een dierenarts nodig heeft. Wanneer alles op het vlak van dierengezondheid goed loopt, geeft me dat echt voldoening. Het kan natuurlijk weleens tegenvallen, en dan probeer ik ervoor te zorgen dat alles weer in orde komt. Soms lig ik daar 's nachts wakker van, maar ik ben op dat vlak een echte doorzetter.”
Was het de voorbije jaren belangrijk om door te zetten in de vleesveesector?
“Dat klopt, maar gelukkig heeft de sector de voorbije maanden een welgekomen boost gekregen. Zowel vrouwelijk als mannelijk vee kende de afgelopen maanden prijsstijgingen. Na de moeilijke jaren was dat echt nodig. De grote vraag blijft natuurlijk of deze boost nog op tijd is gekomen, want intussen zijn er al heel wat vleesveehouders gestopt. Ik vind het vooral jammer dat onze sector de voorbije jaren zo negatief werd bestempeld. Het leek wel alsof er niets goeds meer was aan vlees eten.”
In plaats van als een misdadiger bekeken te worden, voel ik me vandaag weer nuttig voor de maatschappij
Hoe voelde jij je daarbij?
“Tien jaar geleden werden vleesveehouders gezien als milieuvervuilers die niet duurzaam werkten en een ongezond, niet gegeerd product op de markt brachten. In die periode voelde ik me soms echt als een misdadiger bekeken. Dat weegt na een tijd op je, maar ik moet zeggen dat ik er zelf redelijk goed mee om kon gaan. Ik bleef geloven dat er ooit een ommekeer in die manier van denken zou komen, en ik heb nu het gevoel dat dat moment eindelijk is aangebroken.”
Merk je vandaag een ommekeer in hoe de maatschappij naar vlees kijkt?
“Dat is inderdaad aan het veranderen. Ik merk dat onze maatschappij ons product en de sector weer waardeert, en dat geeft mij persoonlijk een veel beter gevoel. Mensen beginnen opnieuw in te zien dat vlees helemaal niet ongezond is, zolang je er op een verantwoorde manier mee omgaat. Je kan vlees eten vergelijken met alcohol drinken: tien pintjes per dag is natuurlijk te veel, maar als je een paar keer per week een pintje drinkt, kan dat weinig kwaad.”
Wie?
Luc Pauwels is getrouwd met Caroline Fiers, die als verpleegkundige werkt. Samen hebben ze een dochter, Fien (22), en een zoon, Pieter (20). Luc baat een vleesveebedrijf in Lokeren uit, waar hij stieren afmest voor de supermarkt.
Waarom lid?
“Boerenbond speelt een grote rol in het verdedigen van onze belangen, maar is ook erg belangrijk op het vlak van kennisdeling. Ik ben lid van de vleesveekring en wil op die manier mijn steentje bijdragen door kennis uit te wisselen en zo tot betere resultaten te komen.”
Toekomstdromen?
“Onze kinderen zijn inmiddels allebei afgestudeerd. Pieter heeft duidelijk meer interesse in de landbouwsector dan Fien. Wie weet is zijn interesse groot genoeg om ooit het bedrijf over te nemen, maar dat is een keuze die hij volledig zelf zal moeten maken.”
